Resmin Büyük Halini Görmek İçin Buraya Tıklayın

Sensiz
Sensiz de denizi seyredebiliyorum.
Hem dalgaların dili seninkinden açık.
Ne kadar hatırlatsan kendini boş.
Sensiz de seni sevebiliyorum.
Hep boş konuşurduk hatırlar mısın, bula bula,
Karşılaştığımız zamanlarda.
Sen, sevgiden şımaran çocuk,
Ben şaşıran budala.



Arayip Arayip buLamadigim
Cebimde sakLadigim Kisiyim
Bir ruya teroisi gibi Uyaniyorum Dünyaya...
Hangi Yagmur Düsmezki mezarLiga?
O zaman niye catLadi MezarLar bu Diyarda?
var oLdukta ne oLdu feLsefesinin basindayim ne sonunda,
derdim SizinLe degiL nesef aLmakLa...
Iste bu yüzden sanirim...

YOK GI!B!Y!M 

ELLérimdesin Sanmistim ..
AvucLarimin icinde ..
bide baktim zaten hic benim olmamissinki sen ..
hic degmemi$ ki gozlerin gozlerime ..
dokunamadiktan sonra neye yarar sevmek ?
a$k nedir ki ..
bi bebegin kalp ati$lari kadar olaganustu mu ?
kayip gittin yine ellerimden hemde hic benim olmadan..
canimi acitiosun her sana baki$imda.. her solugun bana degi$inde ..
bitsin ..
git kendini daha fazla sevdirmeden ..

Yanlızlık paylaşılmaz
Paylaşılırsa yanlızlık olmaz
Yanar sobasında
Yalnız'ın üşüyen bakışları
Lambasında karanlığa dönük
Bir ışık titrek sönük sönük
Penceresi dışına kapanmıştır
Kapısı içine örtük
Bir sözde saklanmış bir yalanı
Bir gözde okuduğundan
Bakmaz kendi gözlerine bile

Kara bulut gibi cöktü üstüme. Aci aci, gitti derinlere. Büyük yük gibi ezdi gecti. Ates gibi yakti yine. Ne aci hasret bu böyle. Bütün gece aglatti beni. Yeter artik, diye yalvartti beni. Bir gelince gitmez kolay kolay. Korkarim, cikacak bir olay. Hasret demisler adina. Bir kere söndürsen ne var. Ne acilara dayandim. Bu hasretle deli olacam sandim. Hasretinle uyudum. Hasretinle uyandim. Yeter artik, bu güne kadar zor dayandim. Sensiz yasamayi denedim. Hasretin yakiyor sevgilim. Git dediysem, öldür demedim. Bir bilsen sevgilim, sana öyle hasretim. Asktan sevgiden gectim. Bir kere yüzünü görmeye, canimi veririm.

Yok denecek bir şey ama var var Yılan yılan çinkoya mavi Damın altında kaç sıra tuğla eksik eksik Niyedir bilmiyorum pencere koysak mıydı adını Bir ördek, bir keçi yavrusuyla dışarısı Gebe karnıyla bir kadının Güneşin döndüğü tepsiye vurmuşlukla Vay çiçekleri, kedileri bakmak bakmak yapan elim Nedendir bilmiyorum ellerim tutsak mıydı Bizi bir pencere gösteriyor ama gösteriyor Işıklar sırtımıza vurmuşlukla Vay ışıklar vay! hep birden çinkoya mavi Akıntısı aya doğru uzanan Bir komşum var kesin gözlü, uzağa baktıkça rahat Bana ay diye yutturdu pembecikleriyle bir kızı Onunla birlikte yatıyoruz şimdi Onunla birlikte kılların uzunluğu Aramızda bir odada olmaktan başka neyimiz var .Yok denecek bir şey ama var var Vay! mendili dörtlere katlayıp cebine koyan ben Çok ağrıyan yerlerim pembeye mavi Bilirim ondan öyle ne ağrı ne sızı Aklıma damların üstünde koşmak koşmak Bu uçanlar serçe cıva gibileri serçe Gittikçe unuttum o kadar insan sevdim de Çekik gözlü, kıvırcık saçlı, düz beyaz yüzlü o kadar Diyorum elleri nerde benimkisi bu mu Hani o büyücek sevgiler şimdi de yok mu Yok denecek bir şey ama var var.